دانشگران طرح تحول شهرستان سرباز |
|
سارا موچ، پرستار با تجربه انگلستان در سال 1989 به کشور کانادا رفت. او همیشه پیوستن به ماموریت های بین المللی را در ذهن داشت ولی صبرکرد تا فرزندانش بزرگ شوند. او همچنین، ماموریت های کوتاه مدت را ترجیح می داد و شنیده بود که ماموریت های واحد پاسخگویی به سوانح اضطراری (ERU) بصورت چرخشی یکماه است و این دقیقا همان چیزی بود که او می خواست. وقتی زلزله نپال اتفاق افتاد، او علاقه مند بود که بخشی از اولین تیم چرخشی باشد.
منبع:سایت مدیریت بحرانهر سانحه ای چالش های منحصر بفرد خود را به همراه دارد. زلزله های اخیر که نپال را در هم نوردید، یادآور این موضوع مهم می باشند که همواره آماده باشیم، جغرافیا، نقشه و همچنین بافت فرهنگی محل را که جزء عوامل کلیدی می باشند، بشناسیم تا اطمینان حاصل نمائیم که تلاش هایمان موثر می باشند. وقتی وارد کشوری متاثر از زلزله، سیل یا طوفان می شوید، غالبا استاندارد های تعریف شده ای وجود ندارد. صلیب سرخ کانادا، با حمایت دولت کانادا دارای دو واحد پاسخگویی به سوانح اضطراری (ERU) می باشد که در حالت آماده باش می باشند. یک مرکز درمانی سیار (که واحد مراقبت اولیه بهداشتی نامیده می شود) و یک بیمارستان سیار (که بیمارستان اضطراری واکنش سریع نامیده می شود). بدنبال وقوع یک سانحه اضطراری، آمادگی، انعطاف پذیری و اعتماد به این واحدها ظرف 48 ساعت منجر به واکنش سریع در هر نقطه از جهان می گردد. در بین 20 نماینده صلیب سرخ کانادا که 48 ساعت بعد از وقوع اولین زلزله وارد نپال شدند، اولا دنین بل، جراح، دیانا هایرا کوزنکو، پرستار اطاق عمل و سارا موچ، پرستار تیم به چشم می خوردند. آنها در یک مورد وجه اشتراک داشتند، این ماموریت، اولین تجربه آنها در واحد پاسخگویی به سوانح اضطراری صلیب سرخ کانادا بود. از آنجائیکه جاده های باریک منتهی به دهونچی بعلت رانش زمین و ریزش سنگلاخ ها مسدود شده بودند، آنها با اولین پرواز به این منطقه واقع در 150 کیلومتری شمال کاتماندو، پایتخت نپال اعزام شدند. تیم صلیب سرخ کانادا یک بیمارستان با 15 مرکز مختلف در 6 ناحیه مشرف به روستا برپا نمود نمود. یک تیم کامل پزشکی شامل جراح، متخصص زنان، پزشکان طب اورژانس و پزشکان عمومی فوراً در دسترس بودند و با یکدیگر و تکنسین های با تجربه و نمایندگان بخش ارتباطات همکاری می نمودند. این تیم حتی با حجم بالای کاری خود به حمایت از پزشکان، پرستاران و امدادگران بخش خدمات بهداشت و درمانی نپال می پرداخت. خانم دکتر دونین بل، جراح کانادایی به مدت سه ساله که با صلیب سرخ کانادا همکاری داشته است و به صورت ویژه برای پاسخگویی به شرایطی از قبیل زلزله های نپال آموزش دیده، زلزله نپال، اولین حضورش در سانحه اضطراری بود. به گفته وی، در چنین سوانحی، از روز اول می بایست فضای زیستن را مهیا نمود و اطمینان حاصل نمود که مواد غذایی و آب آشامیدنی سالم در اختیار هر کسی قرار می گیرد و بموازات آن یک بیمارستان سیار جهت ارائه کمک های پزشکی به قربانیان ایجاد می گردد. خانم دیانی هایرا کوزنکو نیز با 41 سال سابقه پرستاری غالبا در شرایط سخت کار کرده است. او به همراه نیروهای کانادایی در افغانستان بوده و با کمیته بین المللی صلیب سرخ در سودان جنوبی فعالیت نموده است و آخرین تجربه اش یعنی همکاری با کمیته بین المللی صلیب سرخ او را بیشتر ترغیب به همکاری با نهضت بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر نمود. چنانچه، بعد از آموزش در زمینه واحد پاسخگویی به سوانح اضطراری در صلیب سرخ کانادا، ظرف 48 ساعت پس از وقوع اولین پس لرزه زلزله نپال، در این کشور بکار گرفته شد و تجربیات قبلی اش در نیروی نظامی و کمیته بین المللی صلیب سرخ به او در شناخت مشکلات کمک نمود. او تحت تاثیر فعالیت یک تیم 14 نفره بود که در دو هفته توانستند به یک محل بسیار آشفته و نابسامان خدمات ارائه نمایند. به گفته وی وقتی نمایندگان تیم صلیب سرخ کانادا برای اولین بار وارد منطقه شدند، نه تنها بیمارستان محلی خراب شده بود، بلکه نیاز به آواربرداری قبل از احداث هفت چادر بیمارستان صحرایی و اطاق عمل بود. او در ادامه افزود، در مدت زمان ماموریت خدمات عمل جراحی و مراقبت های بهداشتی برای افراد جامعه نیز مهیا شده است و این حس مشترک و خلاقیت بر تمام چالش ها فائق آمد. واحدهای پاسخگویی به سوانح اضطراری، در واقع ابزارهای استاندارد فدراسیون در پاسخگویی به سوانح و شامل افراد آموزش دیده و تجهیزات ضروری می باشند که باید در کوتاهترین زمان ممکن آماده و به منطقه اعزام گردند. این واحدها کاملا برای یک ماه مجهز و خودکفا می باشند و می توانند بیش از 4 ماه نیز با تجهیزات و یک تیم مختلف متشکل از 10 تا 20 امدادگر فعالیت نمایند. در عرض 12 ساعت پس از ورود، یک واحد بهداشتی پاسخگویی به سوانح اضطراری قادر به ارائه خدمات مراقبت بهداشتی از قبیل مراقبت مادر و کودک، جراحی، بهداشت و ارائه خدمات حمایت روانی اجتماعی برای بیش از 300 بیمار در روز می باشد. برچسبها:
|
|