مسئولیت پذیری و نظم پذیری اجتماعی به نوعی توجه به اصول و قوائد حاکم برموضوعات مهم جامعه است و وقتی اکثریت افراد به این اصول و قوانین احترام گذاشته و به آن عمل کنند زندگی فردی و جمعی با نشاط می شود.نظم اجتماعی برخواسته از ارزش ها و باورهای اجتماعی جامعه و فرد است,این باورها از مناسبات اجتماعی نشات می گیرد,هرقدر روابط اجتماعی بر اصول ارزشی استوار تر باشد,نظم اجتماعی از سطح بالاتری برخوردار می شود.نظم اجتماعی را می توان به مثابه حس مسئولیت پذیری فرد نسبت به اجتماع تلقی کنیم برخی متفکران,تعلیم و تربیت  را بازتاب جامعه می دانند و براین اساس معتقدند هرگونه تغییری در فرهنگ و تربیت باید برخواسته از تحولات اجتماعی باشد,عده دیگری با خوشبینی بر این باورند که میان جامعه و تعلیم و تربیت,تعامل روشنی وجود داردو تحولات فرهنگی و اجتماعی لازم و ملزوم یکدیگرند.

وفاق اجتماعی به همبستگی اجتماعی وآن نیز به نظم اجتماعی منجر می شود,به عبارت دیگر,وفاق مقدمه همبستگی و همبستگی مقدمه نظم اجتماعی است.در این صورت نظم اجتماعی حالتی است که در شرایط به وجود آمدن همبستگی میان افراد جامعه به دست می آید.جامعه ای که با پیوند اشتراک اخلاقی همبسته نشده باشدوجزء توده ای از افراد جدا از هم نیست و هرکوششی در جهت مبتنی ساختن زندگی اجتماعی بر قراردادهای میان افراد یا بازسازی جامعه بر پایه حقوق طبیعی فردی بی ثمر خواهد ماند.درحقیقت درونی کردن ارزش های جامعه عامل نظم اجتماعی می شود و یکی از خدمات ارزنده ای که دین اسلام به جهانیان عرضه داشته,ارائه راهکارهای نظم اجتماعی از خلال دستورات و فرامینی است که همگی براین مفهوم که (همواره او قبل از من قرار می گیرد)و منافع جمعی برمنافع فردی ارجح دانسته شود.بدون آنکه اجازه دست درازی به منافع فردی به کسی داده شود,مردم را به یاری افراد آسیب پذیرسوق می دهد و بدین ترتیب از کجروی ها و جرائم اجتماعی جلوگیری می کند.یکی از نمونه اقدامات مشارکت برای مسئولیت اجتماعی,مشارکت مردم و افزایش سطح آگاهی اجتماعی در خصوص رفتار های پرخطر در ایام پایانی سال است که تمرینی برای کار گروهی  و زندگی جمعی توام با امنیت و رعایت حقوق شهروندی است.ماباید همدوش یکدیگر و با تلاش مسئولان اجتماعی و با رعایت قوانین در ایام پایانی سال ضمن کاهش آسیب ها و حوادث ناگوار,برای فرزندانمان پدید آورنده نظم اجتماعی نیز باشیم.

منبع:هفته نامه پیام هلال