اگر حمل وانتقال مصدوم به درستي انجام بپذيرد مي  تواند به مصدوم کمک کند وميزان شدت ضايعه را کم کند واگر درست رعايت نشود مي تواند ضايعات را چندين برابر افزايش دهد

عوامل موثر در انتخاب حمل مصدوم:

1. نفرات کمک کننده
2. قدرت جسماني امداد گران
3. وزن مصدوم
4. نوع آسيب ديدگي
5. مسافت

 انواع حمل هاي يک نفره(حمل هاي بدون تجهيزات)

1. حمل آغوشي:
در زمان هايي که مصدوم کم سن وسال است (وزن آن کم است) وهمچنين سرعت عمل مورد نياز است از اين نوع حمل استفاده مي شود
نکته: اين حمل مخصوص کودکان و نوزادان است.

2. حمل عصايي:
در مصدوميني استفاده مي شود که دچار شکستگي در پا يا در مواردي که دچار شکستگي ستون فقرات شده است ولي وسيله اي براي فيکس کردن (back board )مصدوم وجود ندارد.
نحوه حمل به اين صورت است که در کنار مصدوم و در سمت پاي آسيب ديده قرار گرفته دست مصدوم روي گردن امدادگر قرار مي گيرد با يک دست، دست مصدوم و با دست ديگر قسمت کمربند مصدوم گرفته مي شود.

3. حمل کولي:
در شرايطي استفاده مي شود که مسافت بسيار طولاني باشد در اين نوع حمل مصدوم همانند کوله پشتي روي پشت امدادگر قرار مي گيرد به نحوي که دستهاي امدادگر از زير پاي مصدوم عبور کرده و دستهاي مصدوم که از بالاي گردن امدادگر آمده گرفته مي شود.

4. حمل کششي:
در اين نوع حمل مصدوم کشيده مي شود

انواع حمل کششي :

حمل يک دست ويک پا
حمل دومچ: شامل مچ دست ومچ پا
حمل از شانه
حمل با پتو وملحفه
حمل آتش نشاني: در مواردي استفاده مي شود که محيط مملو از دود و گاز باشد ومصدوم بيهوش باشد.به اين صورت که دستهاي به وسيله باند يا هر وسيله اي که ثابت شده و به پشت گردن امدادگر مي افتد و امدادگر به صورت چهار دست وپا مصدوم را از محيط بيرون مي برد.

انواع حمل هاي دونفره

1- حمل دو مچ  2- حمل سه مچ  3- حمل چهار مچ

طريقه حمل چهار مچ:

در اين حمل ابتدا با مچ دست چپ مچ دست راست را گرفته و امدادگر ديگر هم با مچ دست راست مچ دست چپش را مي گيرد سپس  حمل را انجام مي دهيم

حمل صندلي:

جهت انتقال مصدوم از راه پله ها و راهروهاي تنگ استفاده مي شود مانند فردي که دچار سکته قلبي شده ودر داخل يک راهرو تنگ قرار داردبراي انتقال مصدوم اورا روي صندلي نشانده وبه بيرون حمل مي کنيم

حمل ذنبه اي (پس و پيش):

در اين حمل مصدوم بر روي زمين دراز کشيده و سر مصدوم را مورد حفاظت قرار مي دهيم وسپس يک امدادگر دو دست خود را از زير دست هاي مصدوم عبور داده و امدادگر دوم پاهاي مصدوم را از زير زانو به داخل پشت حمل مي کند اين حمل در موقعي استفاده مي شود که خطر يا احتمال خروج محتويات معده وجود داشته باشد و در اين حالت تکنسين يا امدادگر رو به روي مصدوم قرار مي گيرد.